عفونت واژينال و روشهاي درمان آن
عفونت واژينال به وضعيتي اشاره دارد كه در آن منطقه واژينا (داخلي و بيروني) عفونتي رخ ميدهد. اين نوع عفونت ممكن است از طريق باكتريها، قارچها، ويروسها يا يك تركيب از اينها ناشي شود.
به طور معمول، واژينا داراي باكتريهاي طبيعي و معمول است، اما در برخي شرايط، تعادل باكتريها به هم ميخورد و عفونت رخ ميدهد. علتهايي كه ممكن است منجر به عفونت واژينال شوند عبارتند از: براي كسب اطلاعات درباره لوازم جنسي روي لينك كلينك نماييد.
عفونتهاي قارچي:
مانند عفونت كانديداي واژينال كه توسط قارچ كانديدا آلبيكانس ايجاد ميشود.
عفونتهاي باكتريايي:
مانند باكتريهاي گوناگوني كه عفونتهاي تناسلي را ايجاد ميكنند، از جمله بيماري باكتريايي واژينوز.
عفونتهاي ويروسي:
مانند عفونت هرپس واژينال كه توسط ويروس هرپس سيمپلكس انتقال مييابد.
تغييرات هورموني:
مانند تغييرات در دورههاي ماهانه، بارداري و دوران يائسگي كه ممكن است باعث تغييرات در محيط واژينال شود و عفونتها را تسهيل كند.
استفاده از آنتيبيوتيكها يا محصولات شيميايي:
مصرف طولاني مدت آنتيبيوتيكها، استفاده از صابونهاي شيميايي يا بعضي محصولات بهداشتي ممكن است باعث عدم تعادل باكتريهاي طبيعي واژينال شود. براي كسب اطلاعات درباره وسايل زناشويي روي لينك كلينك نماييد.
درمان عفونت واژينال
علائم متداولي كه ممكن است به وجود عفونت واژينال اشاره كنند عبارتند از:
- ترشحات نامطلوب يا ناخوشايند از واژينا
- خارش يا سوزش در منطقه واژينا
- درد يا تنش در منطقه واژينا
- حس سوزش و درد در هنگام ادراركردن
- تغيير در رنگ، بو و طبيعت ترشحات واژينال
در صورت تجربه هر يك از اين علائم، توصيه ميشود به پزشك مراجعه كنيد تا تشخيص دقيق و درمان مناسب را دريافت كنيد.
درمان عفونت واژينال معمولاً بستگي به نوع و علت عفونت دارد. اما در اكثر موارد، درمان عفونت واژينال شامل مصرف داروهاي ضد باكتريايي، ضد قارچي، يا هر دو به صورت محلي و يا سيستميك است. همچنين اقداماتي مانند تغيير رژيم غذايي، بهداشت مناسب و اجتناب از عوامل محرك ميتواند در درمان و پيشگيري از عفونتهاي واژينال مفيد باشد. در زير به برخي روشهاي معمول درمان عفونتهاي واژينال اشاره شده است:
مصرف داروهاي ضد باكتريايي:
در صورتي كه عفونت واژينال به علت باكتري باشد، ممكن است پزشك داروهاي ضد باكتريايي مانند مترونيدازول (Metronidazole) يا كليندامايسين (Clindamycin) تجويز كند.
مصرف داروهاي ضد قارچي:
در صورتي كه عفونت واژينال به علت قارچ باشد، داروهاي ضد قارچي مثل كلوتريمازول (Clotrimazole)، فلوكونازول (Fluconazole)، يا ميكونازول (Miconazole) به صورت محلي يا سيستميك ممكن است تجويز شود. براي كسب اطلاعات درباره قطره اسپانيش فلاي روي لينك كلينك نماييد.
استفاده از كرمها يا ژلهاي مهبلي:
برخي از داروها به صورت كرم يا ژل مهبلي تجويز ميشوند كه به طور مستقيم در منطقه عفوني مورد استفاده قرار ميگيرند و به درمان كمك ميكنند.
تغيير رژيم غذايي:
مصرف مواد غذايي با پتانسيل ايجاد عفونت مثل قند، غذاهاي چرب و پرچرب، الكل و مواد محرك مثل قهوه و سيگار بايد محدود شود.
بهداشت مناسب:
حفظ بهداشت منطقه تناسلي مهم است. از شستشوي منظم منطقه تناسلي با آب و صابون خودداري كنيد و از استفاده از لوازم بهداشتي شخصي مشترك با ديگران خودداري كنيد.
مهم است كه قبل از شروع هر نوع درمان، با پزشك خود مشورت كنيد تا درمان مناسب بر اساس نوع و علت عفونت واژينال شما تجويز شود.
درمان هاي خانگي عفونت واژينال
استفاده از روشهاي درمان خانگي ممكن است در برخي موارد كمك كننده باشد، اما مهم است به ياد داشته باشيد كه در صورت عدم تاثير مطلوب يا ايجاد عوارض جدي، به پزشك مراجعه كنيد. درمانهاي خانگي معمولاً شامل موارد زير ميشوند:
استفاده از پنبه خالص:
پنبه خالص را در آب گلاب يا آبجوش داغ كنيد و پس از خنك شدن، آن را در منطقه تناسلي استفاده كنيد. اين كار ميتواند در تسكين خارش و التهاب منطقه كمك كند.
استفاده از اسيد بوريك:
استفاده از محلول اسيد بوريك به عنوان شستشوي مهبل ممكن است به كاهش التهاب و علائم عفونت واژينال كمك كند. اما بايد با احتياط استفاده شود و از مقدار مناسب و زمان محدود استفاده شود، زيرا ممكن است موجب تحريك و التهاب بيشتر شود.
استفاده از محصولات طبيعي:
برخي محصولات طبيعي مانند آلوئه ورا يا عصارههاي گياهي مانند رازيانه و گياهان ديگر ممكن است در تسكين علائم عفونت واژينال مفيد باشند. اما قبل از استفاده، اطمينان حاصل كنيد كه هيچ حساسيت يا عوارض جانبي نداشته باشند. براي كسب اطلاعات درباره حلقه ويبراتور روي لينك كلينك نماييد.
مصرف ماست:
ماست حاوي باكتريهاي لاكتوباسيلوس است كه ممكن است در تعادل باكتريهاي درون محيط واژينال كمك كند. مصرف ماست حاوي پروبيوتيكهاي طبيعي (مثل لاكتوباسيلوس) ميتواند عفونتهاي واژينال را كاهش دهد.
تغيير رژيم غذايي:
مصرف مواد غذايي با پتانسيل ايجاد عفونت مثل قند و غذاهاي پرچرب را محدود كنيد و به تقويت سيستم ايمني خود با مصرف مواد غذايي سالم مانند ميوهها، سبزيجات و مواد غذايي حاوي پروبيوتيكها توجه كنيد.
مهم است كه قبل از شروع هر نوع درمان خانگي، با پزشك خود مشورت كنيد و اطمينان حاصل كنيد كه درمان متناسب با وضعيت شما است و هيچ عوارض جانبي جدي ايجاد نميشود.
برچسب: ،
ادامه مطلب